6 февраля 2013 года в малом актовом зале Московской духовной академии  в 14.30 состоится презентация репринтного издания Луцкого Евангелия — манускрипта XIV века.

Вашему вниманию предлагаются 10 книг.

Вашему вниманию предлагаются 10 книг.

„Das heutige Gleichnis erinnert uns daran, dass das Festmahl bereitet ist. Christus ist in die Welt gekommen und es gibt nun keine Trennwand mehr zwischen Gott und uns. Der Weg liegt offen vor uns. Wollen wir ihn etwa nicht beschreiten? Werden wir etwa, so wie die Menschen, von denen das Gleichnis spricht, die Einladung ablehnen?“ – aus einer Predigt zum Gleichnis vom Hochzeitsmal von Metropolit Antonij von Sourosh

«Μια αγάπη που δεν φείδεται του εαυτού της, που δίνεται στα χέρια των ανθρώπων, είναι τελικά το μόνο που μπορεί να προκαλέσει σε μια απολιθωμένη καρδιά, μια σκληρυμένη ψυχή και μια προσωπικότητα γεμάτη με αμαρτίες, την τελευταία δυνατή σπίθα φωτός. Αν δεν είμαστε ικανοί να ανταποκριθούμε στην αγάπη, που δεν φείδεται του εαυτού της και συμφωνεί να πληγωθεί, που δίνεται στα χέρια μας, σημαίνει, ότι δεν είμαστε ικανοί να ανταποκριθούμε γενικά σε τίποτα.» - από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για τα Χριστούγεννα

«Ο Χριστός πήρε τα πάντα επάνω του. Το μεγαλείο του ανθρώπου βασίζεται στο γεγονός, ότι χωρίς αυτόν ο Θεός δεν θα μπορούσε να ενσαρκωθεί. Μόνο επειδή ο άνθρωπος είναι τόσο μεγάλος, ώστε να μπορεί να δεχτεί την θεότητα, ο Θεός μπόρεσε να ενσαρκωθεί και να γίνει Άνθρωπος. Έτσι ο Χριστός πήρε επάνω Του και όλη την αδυναμία, την ευθραυστότητα και όλη τη φρίκη του ανθρώπου.» - από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για του προγόνους του Χριστού

„Wenn wir in uns nur Rührung empfinden darüber könnten, wer Gott ist und darauf mit Dankbarkeit reagieren! Wenn wir nur angetan sein könnten von der vielen Liebe, die uns ebenso durch die Fürsorge anderer Menschen entgegengebracht wird, und als Antwort darauf rein aus Dankbarkeit zu leben beginnen würden, wie leicht wäre dann das Leben für jeden von uns und was für ein Fest!“ – aus einer Predigt zur Heilung der zehn Aussätzigen von Metropolit Antonij von Sourozh

Вашему вниманию предлагаются 14 книг по экзегетике Откровения Иоанна Богослова.

Альберт Молер (Albert Mohler), президент Южной баптистской богословской семинарии (Луисвилл, Кентукки, США), подверг критике еженедельный американский журнал Newsweek за публикацию эссе, которое ставит под сомнение христианскую веру в Рождество Христа, сообщает CWN.

„Και πριν ομολογήσουμε την πίστη στην εκκλησία, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, ότι ο Χριστός είναι ανάμεσά μας, όμως, - όπως το λέει ο απόστολος Παύλος σε μια του επιστολή – τώρα δεν ξέρουμε πια τον Χριστό σαν έναν άνθρωπο στη σάρκα, αλλά Τον γνωρίζουμε στο Πνεύμα. Τον γνωρίζουμε από μια βαθιά, προσωπική εμπειρία, ότι είναι μαζί μας, Τον αισθανόμαστε κοντά μας, όταν κάνουμε τις προσευχές μας. Τον γνωρίζουμε, όμως, με έναν τρόπο, όπως δεν Τον γνώριζαν, ίσως,  ακόμα οι μαθητές Του τότε.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για την παραβολή του μεγάλου δείπνου.

„Der Schriftgelehrte war materiell reich, doch noch „reicher“ war er in seiner Gewissheit, reich an Tugenden zu sein. Er hatte alles, was vor Gott nötig war, erfüllt. Er hatte alles getan, was ihn vor den Menschen rechtfertigt und ihn würdig sein ließ, von ihnen geachtet und geehrt zu werden. Auch darin war er reich. Doch wenn er sich von diesem Reichtum nicht trennen kann, wird er nicht in das Himmelsreich eingehen.“ – aus einer Predigt zum Gespräch mit dem reichen Schriftgelehrten von Metropolit Antonij von Sourozh

Организация Wycliffe Bible Translators, целью которой является перевод Писания на все языки к 2015 году, сообщает, что она прилагает все возможные усилия и уверенно идет к достижению своей цели, сообщает УНИАН-религии со ссылкой на The Christian Post.

„Υπάρχει, όμως, και μια άλλη σημασία, όπως μου φαίνεται, όλων των θαυμάτων αυτή την έβδομη μέρα. Όταν ο Θεός αναπαύθηκε από το έργο Του, δεν άφησε τη γη και τον κόσμο που έφτιαξε στα καπρίτσια της τύχης: Συνέχιζε να τους φροντίζει με την αγάπη Του. Την συγκεκριμένη φροντίδα για την γη, όμως, την έδωσε στα χέρια του ανθρώπου, ο οποίος ανήκει σε δυο κόσμους. … Ο προορισμός του ανθρώπου ήταν – όπως το λέει ο άγιος Μάξιμος ο ομολογητής – να ενώσει ως ταυτόχρονος πολίτης της Βασιλείας του Πνεύματος και της γης τον Ουρανό και τη γη με ένα τέτοιο τρόπο, ώστε η ζωή να είναι γεμάτη με την παρουσία του Θεού και του Πνεύματος της ζωής. Η έβδομη μέρα είναι όλη η ιστορία, στην οποία έπρεπε να κυριαχεί ο άνθρωπος, οδηγώντας όλο τον κόσμο στην Βασιλεία του Θεού.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για την θεραπεία της κύπτουσας γυναίκας το Σάββατο.

Институт перевода Библии выпустил новое издание Евангелия от Луки на нанайском языке. Перевод, впервые опубликованный в 2002 году, был переиздан в связи с обращением в ИПБ митрополита Хабаровского и Приамурского Игнатия, предложившего напечатать нанайский текст в сопровождении параллельного русского Синодального перевода.

4 декабря 2012 г. состоялось торжественное печатание первого листа факсимильного издания одного из древнейших памятников белорусской книжной культуры – Полоцкого Евангелия конца ХІІ – начала ХІІІ ст.

„Δεν βλέπουμε, ότι ο Θεός είναι ανάμεσά μας, στην εκκλησία, έξω από το ναό. Ο Κύριος είναι παρών παντού. Ζούμε, όμως, λες και δεν υπάρχει. Είναι κοντά μας, αναπνέουμε, κινούμαστε, υπάρχουμε μέσα από Αυτόν. Αλλά δεν το συνειδητοποιούμε. Αποδίδουμε σε μας ζωή, δύναμη, νου, αισθήματα, χαρίσματα και επιτυχία και αφήνουμε έξω Εκείνον που είναι η αιτία όλων αυτών. Σχετικά με αυτό το γεγονός είμαστε τυφλοί.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για την θεραπεία του τυφλού στην Ιέριχω

„Oft geht es uns deshalb nicht gut, weil wir so viele leere Worte sagen, faule Worte, tote Worte und so viele Dinge tun, die dann später, wie eine Wunde auf unserer Seele brennen. Oder aber weil wir so viele Pläne vom Leben machen, wie wir einmal leben wollen, jedoch später, wenn wir dann unsere Lebenspläne verwirklichen können werden. Doch so kommt es nicht, denn der Tod rückt heran und unsere Pläne bleiben ein Wunschzettel, das Leben ungelebt und besudelt. Und was übrig bleibt, ist eine Trauer über den Menschen, der eigentlich so viel Großes hätte tun können, und doch so eine kleine und gemeine Kreatur geblieben ist.“ – aus einer Predigt zum Gleichnis vom reichen Kornbauern von Metropolit Antonij von Sourozh

„So wendet Er sich auch heute jedem von uns zu, wenn wir in unserem Leben in dunkle Abgründe gerutscht sind, sodass wir tiefer schon gar nicht mehr fallen können und uns so weit von Ihm entfern haben, wie wir es uns kaum vorstellen können. Denn nur Gott kann es ermessen, wie weit wir uns von ihm losgelöst haben und von Ihm gegangen sind. Nur Er kann das ganze Ausmaß der Leere in unserem Leben, wo Er eigentlich Seinen Platz haben sollte, begreifen.“ – aus einer Predigt zum Gleichnis vom Barmherzigen Samariter von Metropolit Antonij von Sourozh

„Αν φερόμαστε έτσι, απομακρυνόμαστε από τον Ίδιο τον Θεό. Ο Θεός, όμως παραμένει με τον πλησίον μας, με όλη Του την αγάπη. Εμείς, όμως, απομακρυσμένοι από τον πλησίον μας, απομακρυνόμαστε από τον Ίδιο το Θεό. Είναι φοβερό να το φανταστούμε, αλλά αυτό συμβαίνει συνεχώς με όλους μας!“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για την αγάπη στον πλησίον

В Милуоки (штат Висконсин) состоялся 3-дневный научный форум, посвященный проблемам новозаветной текстологии.

„Η Θεοτόκος γέννησε στον κόσμο το δημιουργικό Λόγο και την ενσαρκωμένη Αγάπη. Και μας δόθηκε η δυνατότητα να ενωθούμε με το Θεό – έτσι, με έναν μυστηριώδη τρόπο - μέσα από τις προσευχές και μια ζωή σύμφωνη με το Ευαγγέλιο, μέσα από την αγάπη στο Θεό και τον πλησίον μας, μέσα από το να αποστρεφόμαστε τον εγωισμό μας για να αφοσιωθούμε στο Θεό και στον πλησίον μας, ώστε να αναστηθούμε κι εμείς μαζί με και μέσα στον Χριστό“ - από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για τα εισόδια της Θεοτόκου

„Denn Krankheit und Tod sind nicht nur durch äußere Umstände bedingt. In uns selbst hausen Bitternis und Hass und Geiz und Rachegelüste. Es sind so viele Dinge, die in uns die Lebendigkeit unseres Geistes töten und uns nicht leben lassen im Hier und Jetzt, mit dem Empfinden der Ewigkeit, also mit dem Ewigen Leben, was das Leben bedeutet im vollen Sinne dieses Wortes, das Leben in seiner Fülle.“ – aus einer Predigt zum Thema Heilungen von Metropolit Antonij von Sourozh

„Πώς θα ζούσαμε, με τί βάθος και εντατικότητα, αν το συνειδητοποιούσαμε συνέχεια, αν ξέραμε, ότι τα λόγια που λέω τώρα, μπορεί να είναι τα τελευταία. Πώς θα τα έλεγα και πώς θα τα ακούγατε! Αν συνειδητοποιούσαμε, ότι ο άνθρωπος, με τον οποίον επικοινωνούμε τώρα, θα μπορούσε να πεθάνει σε λίγα λεπτά, πώς θα φροντίζαμε για τα λόγια μας. Πώς θα θέλαμε οι πράξεις μας απεναντί του – όσο είμαστε ικανοί – να ήτανε γεμάτες αγάπη  και φροντίδα, να ήταν η κορυφή όλου του μεγαλείου που υπάρχει μεταξύ μας.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για την παραβολή του άφρονα πλουσίου.

Кандидат биологических наук А.М. Павлов представляет вниманию читателей портала Богослов.Ru свою рецензию на достаточно известное пособие по Закону Божиему.

Публикация доктора богословия, профессора Минской духовной академии протоиерея Владимира Башкирова посвящена многостороннему рассмотрению проблематики Божественного Суда как в древних религиях, так и в Священном Писании. Автор приводит анализ видов Суда, также уделяя внимание рассмотрению разницы взглядов западных и восточных богословов на рассматриваемый феномен.

„Σήμερα κι εμείς περάσαμε όλο το πρωί στην παρουσία του Θεού, εκεί, όπου είναι παρών. Ακούσαμε πώς η φωνή Του μας μίλησε για την αγάπη. … Σε λίγο θα φύγουμε από το ναό. … Θα φύγουμε από εδώ, σκεφτόμενοι όλα όσα έχουμε ακούσει και μάθει σήμερα, συγκινημένοι και χαρούμενοι και θα προσπεράσουμε καθέναν που θα βρεθεί στο δρόμο μας, γιατί φοβόμαστε ότι τα προβλήματά τους μπορούν να μας στερούν την ησυχία ή να οδηγήσουν το νου και την καρδιά μας μακριά από το θαύμα της συνάντησης με τον Θεό, από την παρουσία Του? Αν φερθούμε έτσι, τότε λίγο έχουμε καταλάβει (ή ίσως καθόλου) το Ευαγγέλιο, τον Χριστό και τον Θεό.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για την παραβολή του Καλού Σαμαρείτη